(„Obrzędy bło­gosław­ieństw dos­tosowane do zwycza­jów diecezji pol­s­kich”, t. 2, Katow­ice 2001, nry 1347 – 1350)

Ojciec rodziny lub prze­wod­niczący zapala świecę umieszc­zoną na stole i mówi:

Chrys­tus zmartwych­w­stał. Alleluja.

Wszyscy odpowiadają:

Prawdzi­wie zmartwych­w­stał. Alleluja.

Następ­nie ktoś z uczest­ników odczy­tuje tekst Pisma Świętego.

1 Tes 5, 16 – 18: Zawsze się radujcie.

Bra­cia i siostry, posłucha­j­cie słów świętego Pawła Apos­toła do Tesaloniczan.

Zawsze się radu­j­cie, nieustan­nie się módl­cie. W Każdym położe­niu dzięku­j­cie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrys­tusie wzglę­dem was.

Albo:

Mt 6, 31 ab.32b-33: Nie troszcz­cie się zbyt­nio i nie mów­cie: co będziemy jeść?

Bra­cia i siostry, posłucha­jmy słów Ewan­gelii według świętego Mateusza.

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie troszcz­cie się zbyt­nio i nie mówicie: co będziemy jeść? co będziemy pić? Prze­cież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszys­tkiego potrze­bu­je­cie. Stara­j­cie się naprzód o królestwo Boga i o Jego spraw­iedli­wość, a to wszys­tko będzie wam dodane”.

Po odczy­ta­niu tek­stu prze­wod­niczący mówi:

Módlmy się.

Z radoś­cią wysław­iamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwych­w­sta­niu ukaza­łeś się uczniom przy łama­niu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdz­ięcznoś­cią spoży­wać będziemy te dary, i jak dzisiaj w bra­ci­ach przyj­mu­jemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako biesi­ad­ników w Twoim królest­wie. Który żyjesz i królu­jesz na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

Po posiłku ojciec rodziny lub prze­wod­niczący mówi:

Uczniowie poz­nali Pana. Alleluja

Wszyscy: Przy łama­niu chleba. Alleluja.

Módlmy się:

Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radoś­cią i podob­nie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrys­tus przez swoją śmierć i zmartwych­w­stanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.